فلسفه #عیدی آیت‌الله در روز میلاد امام حسن مجتبی
فلسفه #عیدی آیت‌الله در روز میلاد امام حسن مجتبی
دوره ما مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی بین الصلاتین ظهر و عصر حدود یک ساعت در مسجد دانشگاه امام صادق علیه السلام صحبت میکرد! البته توصیه کلی #حاجی این بود که تو ماه #رمضان به زیردستهاتون سخت نگیرید و باهاشون مدارا کنید. از همین رو، بسیاری از استادان در کلاسهای درس هم واقعاً در ماه رمضان کوتاه می‌آمدند و میشد یک دل سیر در کلاسشان بخوابیم! موضوع صحبت سرظهر حاجی بیشتر مذهبی بود تا موضوعات روز و سیاسی اما دلبستگی حاجی به امام اینقدر زیاد بود که در همین بحثها هم خیلی از #امام یاد میکرد. مثلاً نظر فقهی امام خمینی را مطرح میکرد درحالیکه عمده مخاطبان مقلدان رهبری (و دیگر مراجع حاضر) بودند. این سالهای آخر که ماه #رمضان در #تابستان بود، استقبال از جلسات ظهر هم کم بود. #کارمندان هم عجله داشتند تا با سرویس ساعت 2 بروند خانه. شرایط رفاهی و هزینه‌های زندگی تابستانی هم نمی‌صرفید دانشجویان زیادی در ماه رمضان در دانشگاه بمانند. اما همین که نیمه رمضان میشد، به نحو عجیبی همه می‌آمدند عیدی میلاد امام حسن (ع) را بگیرند. مسجد پر میشد. مبلغش زیاد نبود. باید یک چیزی می گذاشتیم رویش تا بتوانیم یک ضیافت افطار در باغچه های فرحزاد داشته باشیم! اما انگیزه‌های حضور زیاد بود.
حاجی به #امام_حسن خیلی علاقه داشت. هم برای شهادتش مراسم سنواتی برگزار میکرد هم برای ولادتش. میگفت امشب دست پر به خانه برگردید تا اعضای خانواده هم بپرسند چه خبر است؟ بگذارید شیرینی این میلاد در یاد همسر و فرزندانتان بماند. این نگرش تربیتی حاجی در زدودن غربت و مظلومیت از امام حسن ستودنی بود.
شادی روح استادمان مرحوم آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی صلواتی هدیه کنید.
خاطرات پل مدیریت
ble.ir/join/ZWI3ZmY2Zj
